Vader

A: 577655
E: *79997
F#m: 233222

|A E |A E |A E |A A

|A E |A E
Wat is je hand nu klein en koud
|A E |A E
Ze was al nooit zo groot en warm, nooit zo erg vertrouwd
|F#m |E
Je greep verbeten naar het glas,
|A E |A A
Om te vergeten hoe het was

|A E |A E
En ook je oog zo bleek en dof
|A E |A E
Alsof je al bijna niet meer kijkt, verijld bent in het stof
|F#m |E
Je gaf nooit erg veel om mij
|A E |A A
Maar is alles daarmee dan voorbij

|--refrein

|F#m
Je zou toch kunnen praten nu
|E A
Ons niet zo laten staan
|F#m
Iets wat je voelt of zo
|E A
Je kunt niet zomaar gaan
|F#m
Kom uit je donker hol
|E A
Scheur je ziel uiteen
|F#m |E
Maar je zwijgt en blijft alleen

refrein--|

|A E |A A

|A E |A E
Je sprong op tafel met je lied
|A E |A E
Ze zongen mee, en toen niet meer, maar dat begreep je niet
|F#m |E
Het was de tijd en zijn verraad
|A E |A A
En je werd stil en bang en kwaad

***refrein***

|A E |A A

|A E |A E
Hoe zal ik zijn als mijn uur komt
|A E |A E
Misschien wel net zo uitgewoond, verduisterd en verstomd
|F#m |E
Onder de dekens, op mijn zij
|A E |A A
Om me te verbergen, zoals jij

***refrein***

|A E |A E |A E |A A