voor het eerst

er is een gevoel dat zich roert in mij
een onomkeerbaar tij, een zucht, een adem
ik sta in de storm met m'n ogen dicht
en zie zijn gezicht
ik kijk naar hem, ik hoor zijn stem
en het vreemde gevoel wil niet meer verdwijnen uit mij

voor het eerst verlegen
voor het eerst verward
en het vlamt en fluistert
en het gaat zo hard en ik denk aan een leven voor ons samen
en samen met hem
wil ik sterven van geluk

verwarrende droom die ik niet verklaren kan
waarin die vreemde man de grond doet beven
(ze raakt me aan en o ik smelt)
en zo goddelijk bang en van mn stuk ben ik
ik zoek alleen zijn blik
hij vult mijn leven (en ik vraag me af of zij wel weet wat ik voel)
en het vreemde gevoel wil niet meer verdwijnen uit mij

voor het eerst verloren (o zo verloren)
en geen verweer (en geen verweer)
voor het eerst in me leven (o in mn leven)
en ik vraag niet meer is dit dan liefde
dit verlangen
dit angstaanjagend vreemde
dit heerlijk zoet gevoel

maar wacht eens even, allemaal onzin (dat het bestaat)
zo ben ik echt niet echt opgevoed (nooit geweten)
maar die gevoelens diep hier in mij
zeggen jawel, zeggen het moet (en ik voel nu pas echt)
ik ben van vlees en bloed

voor het eerst geen twijfel
maar ook geen rust (zij is zo mooi)
want ik wil alleen maar
dat hij me kust ('k wil dat zij me kust)
en voor het eerst is mijn hart gevuld
met duizend vreemde, nieuwe dromen
voor het eerst in mijn leven
dat heeft hij met mij gedaan (zal ze bij me blijven)
dat heeft hij met mij gedaan