Gezegend NubiĆ­Ā«

AIDA:

Als een vogel zal ik vliegen
op de adem van de wind
naar het land waar ik mijn dromen,
mijn verloren jeugd hervind.

En het lied van hoop en vrede
dat hier bijna, bijna niet meer klinkt,
is het lied dat ik zal horen als mijn
volk in vrijheid zingt.

Gezegend Nubie,
de speeltuin van de goden,
zo luisterrijk en teder,
zo weerbaar en zo mooi.

Gehavend Nubie,
een nieuwe dag zal komen,
al ben je nu vertwijfeld,
verslagen en berooid.

NEHEBKA:

Het lied van Nubie
het fluisterd in de wolken,
zo hoog en zuiver -
de zwaluw neemt het mee.

AIDA, NEHEBKA EN NUBIĆ­?RS:

De pijn van Nubie,
zal langzaamaan verdwijnen,
het water draagt de allerlaatste
tranen naar de zee.

ALLEN:

Tranen naar de zee

AIDA, NEHEBKA, MEREB EN NUBISCHE VROUWEN:

Geloof in Nubie
het huis van onze vad(e)ren,
het land van ons verlangen
zal nooit ten onder gaan;

ALLEN:

De kracht van Nubie
verwarmt de koude aarde,
de ochtendzon zal juichen
in een zee van golvend graan.

Als een vogel zal ik vliegen
op de adem van de wind,
naar het land waar ik mijn dromen,
mijn verloren jeugd hervind.

Gezegend Nubie
de speeltuin van de goden,
zo luisterrijk en teder,
zo weerbaar en zo mooi;
gehavend nubie -
een nieuwe dag zal komen,
al ben je nu vertwijfeld, verslagen
en berooid.

Het lied van Nubie -
het fluisterd in de wolken,
zo hoog en zuiver -
de zwaluw neemt het mee;
de pijn van Nubie zal
langzaam aan verdwijnen,
het water draagt de allerlaatste
tranen naar de zee,

het water draagt de allerlaatste tranen naar

AIDA:

de zee ...

ALLEN:

Als een vogels zal ik vliegen,
op de adem van de wind.


source: Songteksten.nl

Language: dutch